1. Strona główna
2. Statut, Program

DLACZEGO TRZECIA DROGA

 

Koncepcja tzw. 'Trzeciej' Drogi” formułowana była niegdyś jako - "

ani kontynuacja feudalizmu; ani krwawa rewolucja” i była zapoczątkowaniem socjaldemokratycznej drogi poszukiwań postępowych przemian ustrojowych i ekonomicznych w XIX wieku. Obecnie oznacza ona 'drogę poszukiwań zbudowania nowego ładu na świecie, po kompromitacji systemu socjalistycznego w wydaniu sowieckim i po postępującej kompromitacji systemu kapitalistycznego, który po blisko 300-letniej egzystencji nie załatwił żadnej bolącej sprawy ludzkości, przyczynił się do ekologicznej dewastacji planety, doprowadził do tragicznego podziału ludzkości na garstkę opływających w bogactwa i miliardy cierpiących nędzę, nie rozwiązywał sprawy bezrobocia, głodu i innych patologii społecznych. W międzyczasie stosował przemoc wobec narodów skolonizowanych był odpowiedzialny za niewolnictwo, podboje i wyzysk wielu_ narodów. Nic dziwnego, że ludzkość nie chce dalej wybierać tylko między tymi dwoma skompromitowanymi systemami i idzie za słowami Papieża Jana Pawła II, który mówi "nie do przyjęcia jest twierdzenie iż po upadku komunizmu jedyną alternatywą jest kapitalizm". Szczególnie w Polsce ta prawda jest boleśnie weryfikowana, bowiem szokowy powrót do kapitalizmu w postaci społeczno - ekonomicznej polityki p. Balcerowicza, doprowadził nasz kraj do totalnego upadku, w obszarze nie tylko gospodarczym ale społeczno - socjalnym i moralnym. To samo dzieje się także i w innych krajach. Trzeciej Drogi nie należy jednak traktować jako konstrukcję ulepioną z elementów socjalizmu i kapitalizmu, jako mieszankę tych elementów, chociaż nie może być ona utopijnym wyskokiem oderwanym od doświadczeń historycznych jakie przeżyliśmy w obu systemach. To co było w tych doświadczeniach dobre i pożyteczne dla ludzi powinno być kontynuowane, co było* - odrzucone. Trzonem jednak budowy myśli społeczno - ekonomicznej i politycznej "Trzeciej Drogi” jest wprowadzenie do tego myślenia nowych pojęć. i definicji, zmiana hierarchii dotychczas uznawanych wartości i przywrócenie do obiegu wielu wartości odrzuconych lub zapomnianych przez kapitalistyczną i marksistowską moralność i doktrynę społeczną. Właściwą rangę i pełną realizację uzyskać muszą fundamentalne prawa człowieka: prawo do pracy, godziwej za nią zapłaty, prawo do dachu nad głową, prawo do zachowania zdrowia i opieki zdrowotnej, prawo do oświaty, nauki i równych szans życiowych na starcie życia. Do tego dochodzi: szacunek dla życia w każdej formie, uznanie rodziny, narodu, tradycji obyczajowej, społecznej życzliwości i solidaryzmu społecznego. To elementy podstawowe nowej struktury stosunków międzyludzkich. Obecnie dominująca w układzie stosunków światowych międzynarodówka, liberalnych (dla siebie) elit i korporacji finansowo politycznych, bezlitosnych w stosunku do zwykłych ludzi i całych narodów, wobec których stosuje się metody totalitaryzmu ekonomicznego, terroru finansowego, zniewolenia informacyjnego i pozorowanej skorumpowanej demokracji - musi ustąpić miejsca humanitarnej, światłej reprezentacji wolnych ludów, która będzie w stanie pogodzić uzasadnione ambicje poszczególnych narodów z uznawaniem uniwersalnych, humanistycznych wartości i zasadami współżycia w układzie międzynarodowym, globalnym. (Taką reprezentacją miała być ONZ - niestety już nią nie jest). SAMOOBRONA od początku swojej działalności społeczno-zawodowej poszła za słowami Papieża Jana Pawła II, i uznała zasadność poszukiwań, innych niż powrót do kapitalizmu, rozwiązań społeczno-ekonomicznych. Żeby zrozumieć tę motywację zastanówmy się nad obecną sytuacją w Polsce i nad 'przyczynami tej sytuacji. Czy nie można było w 1989 wejść właśnie na nową drogę rozwoju, bez płacenia tej ceny jaką płacimy wszyscy obecnie w miastach i na wsi, bez zatraty suwerenności i odzyskanej dopiero niepodległości, bez masowego bezrobocia, złodziejstwa i korupcji, bandytyzmu i gangsterstwa, masowej prostytucji, narkomanii, bez powszechnej nędzy i likwidacji socjalnych zdobyczy ludzi ciężkiej pracy. Dla zamaskowania tego problemu uruchomiono 'kosmiczne” wprost szalbiercze kłamstwo, że Polska jest obecnie kwitnącym krajem, dynamicznie się rozwijającym. Tymczasem Polska jest ekonomicznie zabijana na raty, dziedzina po dziedzinie, branża po branży, zakład po zakładzie. Dobitnie widać to na przykładzie rolnictwa. Dzięki protestom rolników całe społeczeństwo dowiedziało się jaka jest metoda "zabójstwa” tej dziedziny i co zmusza do obrony koniecznej zagrożonych tymi metodami ludzi polskiej wsi. Sięgnijmy głębiej do problemów ekonomicznych i na ich tle ukażmy zasadność dążeń do nowych rozwiązań nazwanych "Trzecią Drogą", bo obecna droga, droga liberalizmu wolnorynkowego, a jednocześnie ucisku fiskalnego i totalnej komercjalizacji nie może być kontynuowana bez tragicznych konsekwencji dla państwa i narodu. Przyczyną obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej Polski, jej głęboki tragizm historyczny jest powodowany faktem, że w elitach rządzących (partiach parlamentarnych) usadowili się na pozycjach kierownictwa ekonomicznego niedouczeni i mierni ekonomiści, niezdolni do określenia i prowadzenia nowoczesnej, niezależnej od zagranicznych sponsorów, polityki ekonomicznej, odpowiedniej dla naszego kraju, zapewniającej jemu perspektywy i dogodne warunki rozwoju, umocnienie suwerenności, siły i tożsamości narodowej, w nowych układzie stosunków międzynarodowych. Wielu z nich, niedawno gorliwych wyznawców ekonomii marksistowskiej, zostało wysłanych przez władze PRL na prowizoryczne przeszkolenie do zachodnich ośrodków naukowych, aby po powrocie mogli uczestniczyć w prokapitalistycznych przemianach upadającego i przetwarzającego się realnego socjalizmu, pod dyktando zwycięskich w zimnej wojnie mocarstw zachodnich. Zdobyta tam wiedza wystarcza im na skuteczna realizację "instrukcji" przekazywanych im (tym razem) przez międzynarodowe instytucje i korporacje ekonomiczno-finansowe, ale nie wystarczą na twórczą działalność, zgodnie z interesami polskimi i ich obroną. W "zmaltretowanej” świadomości tych ludzi powstała bowiem mieszanina uproszczonych pojęć i postaw, zacofanych poglądów, nie mających związków z aktualną sytuacją płynących z zewnątrz dyrektyw, które muszą posłusznie wykonywać oraz nastawień lekceważących zasady etyki i moralności, nastawień wyniesionych z poprzedniej epoki w służbie marksizmu a umacnianych obecnie w służbie kapitalizmu. Powodowani taką świadomością, prowadzą oni działalność obezwładniającą naszą gospodarkę, torującą drogę obcej penetracji ekonomicznej i prowadzącą do stanu upadłości państwa i gospodarki. Stają się raczej "syndykami" tej upadłości niż menadżerami prowadzącymi kraj do pomyślności i rozwoju, nie mają bowiem do tego, poza brakiem patriotyzmu, intelektualnych predyspozycji. Nawet gdyby chcieli i rozumieli taką potrzebę nie są oni zdolni do przyswojenia sobie nowoczesnych pojęć systemowych teorii społecznych, szeroko pojętej ekologii, całościowego (holistycznego) ujmowania zjawisk życia społecznego, oderwania się od prymitywnego myślenia mechanicznego, na którym opierali' się twórcy rynkowo-kapitalistycznego systemu 300 lat temu i na którym do dziś opierają się prymitywni, niereformowalni— ekonomiści, wierzący w wolną konkurencje, niewidzialną rękę. i każący nam w to wierzyć. Dla nich, zarówno poszczególny człowiek jak i społeczeństwo nie są żywym, motywowanym nie tylko materialnie ale i duchowo organizmem ale pewną "maszynerią", którą można poruszać na zasadzie prostych praw przyczyny fizycznej i fizycznego skutku (siła i wywoływany przez nią ruch ciał). Nie ma w tej mechanistycznej manierze myślenia miejsca na obecność takich pojęć duchowo-społecznych jak kultura i jej rozwój, jak potrzeba powszechnej oświaty, zachowania jakości środowiska naturalnego w którym żyjemy, przedłużania życia, utrzymania jakości środowiska naturalnego, w którym żyjemy, przedłużania życia, utrzymania poziomu zdrowotności, ładu i harmonii współżycia między ludźmi, sprawiedliwego podziału dóbr, równych szans życiowych, pojęcia kosztów społecznych, związanych z działaniem "maszynerii" gospodarczej nastawionej na ciągły wzrost konsumpcji, produkcji, rywalizacji, walki konkurencyjnej; zysku pojmowanego tylko w wymiarze pieniężnym i zagarniętego przez wąską grupę ludzi. Istnieją popyt i podaż 'jako proste funkcje "mechanicznych” reakcji i zachowania ludzi, wszystko mierzone w pieniądzu, którego tworzenie i przepływy pozostają pod kontrolą- skomputeryzowanych instytucji bankowych. Oto rzeczywistość tworzona obecnie w Polsce przez zacofanych mechaników. "Nie obchodzi ich to, że wraz z takim napędzaniem ich ekonomicznej maszynerii" , rośnie bezrobocie, wzrasta ubóstwo szerokich mas ludzkich, wzrasta śmiertelność, rodzą się społeczne patologie, degraduje się środowisko naturalne, rozpada się system zabezpieczeń socjalnych, pogarsza się stan usług publicznych. Są to dla nich tzw. "koszty zewnętrzne", nie uwzględnione w ich uproszczonych rachunkach i modelach ekonomicznych. Podpiera się to niejednokrotnie matematyką aby wyglądało to bardziej naukowo. Jest to maniera tzw. Neoklasycznej szkoły ekonomicznej, dziś już nie do przyjęcia w nowoczesnym świecie. Wyłaniające się w takiej polityce ekonomicznej załamania i kryzysy, starają się ci ekonomiści nie z tej epoki, leczyć przez doraźne interwencje skierowane na wyodrębnione z całości gospodarczej dziedziny, dotknięte tymi kryzysami, zawierania z nimi jakiś paktów w myśl starej zasady dzielenia całości na części i traktowania tych części bez względu na całość (jest to stary tzw. paradygmat kartezjański). Ta "redukcjonistyczna” metoda dzielenia gospodarki na "kawałki" i krótkoterminowe, cząstkowe rozwiązywanie problemów są widoczne obecnie na przykładzie górnictwa, rolnictwa, poszczególnych branż przemysłowych itd. Wynika to wszystko z anglo-germańskiej mentalności opartej na protestanckim dogmacie predestynacji czyli boskim przeznaczeniu. Od tej drogi i od tych metod trzeba odejść. Jednocześnie cały czas jak już mówiłem okłamuje się społeczeństwo wmawiając jemu kłamliwą tezę, że Polska jest krajem dynamicznie rozwijającym się, posługując się oszukańczą definicją tzw. dochodu narodowego, który jest w istocie rejestrem papierowych manipulacji finansowych słabo powiązanych z fizyczną produkcją dóbr, a zaliczającym jako dodatni dochód nawet koszty poniesione w związku z klęskami żywiołowymi i społecznymi. Od takiego pojmowania dochodu narodowego trzeba odejść. Nadal w dotychczasowych schematach myślenia ekonomicznego kapitalistycznej drogi rozwoju, stosowane są nieaktualne pojęcia wolnego rynku, którego na świecie już nie ma, niewidzialnej ręki, której działanie, jeśli jest dzisiaj obserwowane, to tylko w sensie destrukcji moralnej i społecznej. Tego rodzaju pojęcia nie mieszczą się już w koncepcji "Trzeciej Drogi". Ale nie tylko te pojęcia kapitalistycznej drogi są do odrzucenia. Reformie muszą ulec poglądy dotyczące np. wzrostu gospodarczego. Ukrywa się bowiem przed społeczeństwem prawdę, że wzrost gospodarczy określany na podstawie fałszywej definicji dochodu narodowego jest fikcją i może być zj4Wiskiem społecznie szkodliwym. Mówiąc o "Trzeciej Drodze", przyjmujemy, że stare definicje takich pojęć jak efektywność, wydajność, zysk muszą ulec zmianie, że pojęcie bogactwa nie może być dłużej utożsamiane z prywatnym zyskiem pieniężnym,' a tak zwana wartość pienieżna nie jest obecnie wystarczającą miarą zjawisk społecznogospodarczych. Ta "generalna lustracja” i rewizja zastarzałych dëfinicji i pojęć staje się szczególnie pilna niezależnie od tego, czy nazwiemy to "Trzecią Drogą”, czy nie. Wynika to z rewolucji pojęciowej jak się dokonuje w całej nauce, także w naukach społecznych i światowej ekonomii. Jeżeli ktoś postawi pytanie dlaczego, mówimy o "Trzeciej Drodze", drodze nowoczesnej myśli społeczno-ekonomicznej, nawiązującej do teorii systemów społecznych, do ekologii, do obecności etyki i moralności społeczeej w polityce i ekonomii, to odpowiadając na nie, stwierdzamy, że czynimy tak dlatego, bo obecna polityka społeczno-ekonomiczna prowadzona w Polsce jest polityką wsteczną, antyrozwojową, zacofaną metodą reagowania cząstkowego na całościowe problemy, jest po prostu praktyką realizacji obcych instrukcji mających na celu demontaż polskiej narodowej gospodarki. Polsce potrzebna jest zarówno nowoczesna - własna myśl ekonomiczna jak i odpowiednia kadra ekonomistów, nowocześnie ale i po polsku myślących, zdolnych do wprowadzenia kraju na drogę prawdziwego rozwoju, zdolną do zreformowania dotychczasowej polityki ekonomicznej i nauki ekonomicznej, którą ze względu na olbrzymie znaczenie ekologii . można "Ekonologią”, a jej treścią powinny być takie metody ujmowania ludzkiej istoty i jej losów, aby nie do pomyślenia była egzystencja ludzka "na granicy życia i śmierci", jak to się dzieje i na świecie i w Polsce. Zanim będzie można mówić o wejściu na "Trzecią Drogę" rozwoju, dokonać więc trzeba reformy nauk ekonomicznych i surowej ľ lustracji” ekonomistów, którzy tyle zła wyrządzili już w naszym kraju, służąc nieraz niecnym celbm politycznym. Rozwinięte idee "Trzeciej Drogi” budzą nadzieję, że ludzkość może wreszcie znajdzie sposób na rozwiązanie większości trapiących ją bolączek. Wzrasta zainteresowanie tymi ideami. Ostatnio mówi się na ten temat np. w Niemczech po objęciu władzy przez socjaldemokratów z udziałem partii zielonych. Także w Rosji zwolennikiem "Trzeciej Drogi” jest np. Lebiedź. Ustrojowo "Trzecia Droga”, poza reformą samej ekonomii, rekonfiguracją systemu wartości i pojęć w sferze moralno-społecznej, oznacza przywrócenie instytucji państwa misji organizowania procesów rozwoju i budowania "przyszłości”, planowania tej przyszłości, utrzymania równowagi między potrzebami teraźniejszości i przyszłości oraz pomiędzy interesami jednostki i jej prawami, a interesem całości państwa, pomiędzy materialnymi i duchowymi elementami życia społecznego. Tego rodzaju stały interwencjonizm państwowy nosić musi jednak charakter "interwencjonizmu oświeconego" pozbawionego biurokratycznego dyktatu i arogancji władzy. System władzy powinien ewoluować w kierunku "demokracji materialnej” tzn. takiej, w której jej społeczne i polityczne dobrodziejstwa• będą odczuwane bezpośrednio przez wszystkich obywateli bez różnicy sytuacji ich społecznego statusu, a tylko jako należne im korzyści po spełnieniu wszystkich obywatelskich .obowiązków. Zasada równych szans życiowych, także w dostępie do stanowisk publicznych i do władzy może być korygowana tylko przez fakt zdobytego wykształcenia i posiadanych talentów, oraz doświadaenia. Tak oto w skrócie można przedstawić główne idee 'Trzeciej Drogi" rozwoju społeczno-gospodarczego politycznego, czy jak mówią niektórzy "ekorozwoju", jako propozycję do przyjęcia zarówno w skali poszczególnych narodów jak i w skali globalnej. Jest ona chyba zrozumiała dla zwykłego człowieka. Dla' rolnictwa "Trzecia Droga" oznacza "organiczną, politykę rolną i traktowanie polskiej wsi jak wielkiej, ale integralnie związanej całością gospodarki narodowej, części narodowego systemu gospodarczo-ekologicznego i społeczno-kutturowego. Jest • to jednak temat wymagający odrębnego potraktowania. W imieniu SAMOOBRONY mogę przed Państwem złożyć deklarację, że żadnych blokad z naszej strony na *'Trzeciej Drodze" nie będzie- Andrzej Lepper "Trzecia Droga" - to koncepcja wynikająca z analizy doświadczeń ekonomicznych i politycznych jakich doznało wiele narodów w obecnym stuleciu. Z analizy tej wynika, że nie jest prawdą, iż po upadku systemu komunistycznego w Europie, jedyną alternatywą dla narodów z komunizmu wyzwolonych jest powrót do antyludzkiego i antysocjalnego systemu kapitalistycznego, na którym ciąży także wiele zbrodni przeciw ludziom i narodom w przeszłości, a który i obecnie nie ma ludzkości nic, z punktu widzenia moralności i sprawiedliwości społecznej do zaproponowania, poza ideą maksymalnych zysków i brutalnej rywaliżacji dla ich pozyskiwania oraz aroganckiej demonstracji siły i bogatych wobec nierozwiniętych,
słabych i wyzyskiwanych. Zestaw porównawczy argumentów i pojęć: 1 Jak było w realnym socjalizmie Ideologia marksistowska zamiast wolności wyznania poglądów odniesionych do podstawowych wartości moralno-społecznych i religijnych dotyczących osoby ludzkiej. W stosunku do jednostki ludzkiej zbiurokratyzowany kolektywizm ograniczający indywidualne możliwości człowieka i swobodę działania. Terror polityczny. Państwo i sterująca nim partia komunistyczna uzurpujące sobie prawo do pełnienia misji rozwojowej według doktryny marksistowskiej. Hołd dla wartości typu konsumpcyjnego. Naczelną "dyrektywą moralną” jest zysk o bogacenie się za wszelką cenę pojedynczych ludzi. Godność i wartość jednostki sprowadzone do stanu posiadania. Zwyrodniały, egoistyczny indywidualizm. Możliwości bogacenia się jednych kosztem drugich i grabieży mienia społecznego, sankcjonowane prawnie. Bezprawie i anarchia w wielu dziedzinach życia. Państwo wyzute z możliwości pełnienia jakichkolwiek misji rozwojowych pełniących rolę strażnika interesów grup uprzywilejowanych, rolę żandarma wobec obywateli i bezwzględnego Przyjęcie systemu wartości społeczno-moralnych, w którym najważniejsze są: l) człowiek, 2) rodzina, 3) praca, 4) godne życie, a osiąganie dobrobytu odbywa się wyłącznie środkami zgodnymi z zasadami etyki społecznej. Ład społeczny oparty na równości wszystkich wobec prawa i życzliwości społecznej, równowadze w respektowaniu interesów poszczególnych warstw oraz ochronie interesów ogólnospołecznych i narodowych. Państwo pełniące, z woli demokratycznej większości, misję wychowawczą i rozwojową organizujące powszechną aktywność narodu we wszystkich dziedzinach życia materialnego i duchowego.
poborcy podatków, egzekutora różnych świadczeń i powinności.
W sprawach socjalnych nastawienie władzy na likwidację marnotrawstwo środków i możliwości uprawnień socjalnych ludzi pracy. z powodu "mechanicznego” antypracowniczego i antyzwiązkowe wykonywaniu przez organy oraz antysocjalne działania państwa funkcji opiekuńczych. uzasadniane względami ekonomicznymi i prywatyzacją gospodarki. Własność kolektywna lub państwowa Własność tylko prywatna. Próba czyli, pozostająca w gestii ludzi ustanowienia świętości własności pełniących aktualnie władzę (w prywatnej. Stopniowa likwidacja Polsce z wyjątkiem rolnictwa). innych form własności. Penetracja gospodarki przez obcy kapitał ze szkodą dla kraju. Pełne zatrudnienie, gwarantowane Praca traktowana jako "towar ustawowo. Stabilna sytuacja socjalna, rynkowy”. Celowa utrzymywane ale niskie płace ukryte bezrobocie. masowe bezrobocie jako czynnik wymuszający niską cenę pracy. Lekceważenie człowieka w zakładach pracy. Kultura, oświata, tradycje narodowe Walka z narodowym charakterem traktowane instrumentalnie na kultury, gospodarki i państwa. potrzeby władzy. Propagowanie uniwersalizacji obyczajów stylu podstaw ateistycznych. Ograniczanie życia,. lekceważenie narodowych roli Kościoła Katolickiego. tradycji, negacja patriotyzmu. Rugowanie języka polskiego z niektórych dziedzin życia. Różnorodność form walki z religią. Gospodarka nakazowo rozdzielcza. Pozornie wolny rynek jako Sztywne planowanie działań uniwersalny mechanizm regulacji gospodarczych- gospodarki. W rzeczywistości anarchia rynkowa, zalew obcych towarów i brak osłony interesów polskich producentów. Nieuczciwa konkurencja obcych producentów. Mafijność i gangsterstwo w gospodarce. Budżet państwa biurokratyczną Rujnowanie budżetu państwa przez formalnością. Dominacje dyrektyw szkodliwą praktykę podatkową i ideologicznych nad potrzebami prywatyzacyjną. Ograniczenie ilości państwa i społeczeństwem. pieniędzy i hamowanie rozwoju gospodarki. Budżet pokrywający tylko koszty rosnącej biurokracji. Inflacja tłumiona administracyjnie "pompą inflacyjną” przez zamrożenie cen, stałe podwyższanie cen energii, surowców, czynszów mieszkaniowych i innych opłat. System podatkowy nastawiony dla zapełnienia tylko kasy głównie państwowej, biurokracji i administracji, oraz ograniczenie prywatnej. Państwo przyjazne i pomocne dla swoich obywateli. Prawa socjalne człowieka, pierwszeństwo pracy przed kapitałem. Wprowadzenie zasad etyki do ekonomii wyrazem prosocjalnego i proludzkiego charakteru państwa. Racjonalna "opiekuńczość" nad rodziną, młodym pokoleniem i ludźmi starymi i niepełnosprawnymi (renty, emerytury, zasiłki). Równorzędność wszystkich form własności w tym spółdzielczej i państwowej. 'Utrzymanie własności państwowej w strategicznych dziedzinach gospodarki kraju. Prawo do pracy i godziwej za nią zapłaty na czele praw człowieka. Praca traktowana jako czynnik uczłowieczenia, a nie towar, którym się handluje na tzw. rynku pracy. Likwidacja bezrobocie lub ograniczenie go do minimum.
Polska tradycja historyczna, kulturalna i religijna traktowana jako życie źródło, wzorców społecznych, kulturalnych i moralnych kształtujących postawę obywatelską obecnego pokolenia i jego następców. Wolny rynek regulowany przez interwencje państwa w wypadku zagrożenia dobra ogółu, interesów ogólnospołecznych i narodowych. Planowanie prognozujące. Budżet. mechanizmem aktywnego sterowania rozwojem gospodarki i inwestycjami. Ilość pieniędzy dostosowana do potrzeb socjalnych i rozwoju gospodarczego kraju. Dążenie do obniżenia cen energii i czynszów mieszkaniowych. Kontrola cen rzutujących na poziom inflacji. Podatki, poza pokryciem części potrzeb państwa, mechanizmem pobudzającym rozwój gospodarczy. pośredn ie.Obciążenie podatkami warstw najbiedniejszych, preferencje dla warstw zamożnych. Nieuzasadnione zwolnienia podatkowe dla przedsiębiorstw zagranicznych.
Procesy finansowe pod ścisłąProcesy finansowe poza kontrolą kontrolą państwa podporządkowane--społeczeństwa i państwa sterowane Większość wpływów do budżet z. działalności gospodarczej sektora państwowego i od prywatnych firm produkcyjnych, a nie od biednych ludzi. Zasada: biedni płacą mniej, bogaci więcej. Procesy finansowe podporządkowane potrzebom ludzkim i

celom doktryny politycznej i ustrojowej. Demokracja i parlamentaryzm jako fikcja ustrojowo-polityczna. Parlament tylko instrumentem w rękach aparatu partyjnego. Nakazowo-rozdzielcza ordynacja wyborcza.
Biurokracja państwowa i administracja rozbudowana, nisko uposażona, pozbawiona inicjatywy, paraliżowana w działaniu przez partię. Styl sprawowania władzy dyktatorski. Instalacje partyjne podejłnujące najważniejsze decyzje państwowe i gospodarcze bez jego zgody. Brak odpowiedzialności przedstawicieli władzy za błędy i wykroczenia. Naruszanie praworządności. przez miëdzynarodowe ośrodki finansowe i wąskie grupy posiadaczy kapitałów. Procesy te są instrumentem władzy ośrodków finansowych nad społeczeństwem. Parlament terenem partyjnych gier i
wojen. Walki o lukratywne stanowiska. Niska świadomość wśród posłów interesów narodowych. Ordynacja wyborcza preferująca interesy wielkich partii a blokująca interesy wielkich partii a blokująca dostęp do parlamentu przedstawicielom szerokich kręgów społeczeństwa. Biurokracja państwowa bardzo rozbudowana, wysoko płatna, arogancka wobec obywateli. Uzależniona od wielu ugrupowań politykierskich i uwikłaną*W • powiązania mafijne, także w zależności zagraniczne. Podatna na korupcję. Władza arogancka i nieczuła na problemy własnego społeczeństwa a służalcza wobec zagran icznych wpływów i ośrodków. Najważniejsze decyzje państwowe i gospodarcze konsultowane za granicą, a często ukrywane przed społeczeństwem.
Silne wpływy na władzę "lobby”. Brak odpowiedzialnych za afery, złodziejstwa, oszustwa polityczne i gospodarcze. Łamanie prawa i zasad moralnych. Postawy potrzebom rozwoju kraju. Banki, tworzenie i obieg pieniądza pod ścisłą kontrolą parlamentu i rządu. Pieniądze jedynie narzędziem w žyci.u gospodarczy.
Parlament złożony z posłów o wysokim poziomie moralnym i wysokim poziomie patriotyzmu. Sejm najwyższą władzą polityczną w kraju. Ordynacja wyborcza umożliwiająca prawdziwą reprezentację całego narodu, wszystkich jego warstw i orientacji politycznych. Biurokracja ilościowo ograniczona, fachowa, służebna wobec społeczeństwa, apolityczna ale patriotyczna wolna od wszelkich łnafljnych i zagran icznych powiązań. Zorganizowana, nowocześnie wyposażona w odpowiednie środki techniczne. Władza państwowa bezwzględnie suwerenna nie podatna na obce naciski, wpływy i nie przeżarta obcymi agentami. Reprezentująca wyłącznie interesy społecznonarodowe. Pochodząca z uczciwych demokratycznych wyborów. Odpowiedzialna za swoją działalność przed narodem. Uczciwa i praworządna.
"Kompradorskie”. Problemy: 1-7: 8-12: społeczno-polityczne 13-15: ustrojowe gospodarcze